Metoda Integracji Sensorycznej przeznaczona jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, które doświadczają problemów
w codziennym funkcjonowaniu. Adresatami metody są także dzieci
z mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, zespołem Aspergera, zespołem Downa oraz wieloma innymi rodzajami niepełnosprawności. 

 

Terapia integracji sensorycznej ma postać „naukowej zabawy”, w której dziecko np. tocząc się w beczce, huśtając na platformie, rozbijając bańki mydlane na trampolinie czy przeciskając się przez wąski tunel, bawi się i uczy jednocześnie. Podczas terapii dziecko nie ćwiczy konkretnych umiejętności, lecz poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe.

 

Głównym zadaniem tej terapii jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych poprzez różnorodne ćwiczenia. Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, trampoliny, tunele, piłki gimnastyczne, równoważnie, a także materiały różnej faktury do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji wzrokowej, węchowej, smakowej itp. Terapeuta SI bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu, dostosowuje trudność zadań i ćwiczeń do potrzeb, poziomu możliwości dziecka oraz jego samopoczucia. Aby ćwiczenia były efektywne, nie mogą być dla dziecka ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne.